Συνέντευξη : Η συγγραφέας Margaret Wesseling στο Radio Terranova
Η συγγραφέας Margaret Wesseling μίλησε στο Radio Terranova για το νέο της θεατρικό έργο "Κάτι Λείπει" που κάνει πρεμιέρα το Σάββατο 26 Φεβρουαρίου στο Θέατρο K.O.T.E.S , στο κέντρο της Αθήνας .
Συντάκτης: Κατερίνα Ζαχαριουδάκη
1. Πώς ξεκίνησε η δημιουργία του θεατρικού έργου «Κάτι λείπει» ;
Ξεκίνησε από μια σκηνή που έγραψα στο σεμινάριο θεατρικής γραφής του Ανδρέα Φλουράκη και αφορά έναν άνθρωπο που προσπαθεί να ζει στην καθημερινότητα και να γίνεται αποδεκτός, αλλά νιώθει ότι του λείπει κάτι που δεν μπορεί να ορίσει ο ίδιος. Καθώς έγραφα την σκηνή, άρχισα να νιώθω το έντονο άγχος του χαρακτήρα και αναρωτιόμουν όλο και πιο πολύ για το ποιος είναι και ποια είναι η ιστορία του. Το έργο δείχνει μια πιθανή ιστορία του.
2. Το έργο μιλάει για την επιβίωση μιας γυναίκας που προσπαθεί να τα καταφέρει μέσα στη σύγχρονη κοινωνία. Πόσο δύσκολο είναι αυτό;
Νομίζω ότι είναι δύσκολο για όλους. Δεν ζούμε σε εύκολους καιρούς. Εγώ γράφω για γυναίκες γιατί είμαι γυναίκα - οι συνθήκες μιας γυναίκας μου είναι πιο γνωστές γιατί έχω βιώσει μερικές από αυτές. Επίσης, ενδιαφέρομαι για το πρόβλημα της εμπιστοσύνης, για το πώς μπορεί κανείς να βρει το κουράγιο να εμπιστεύεται έναν άλλον άνθρωπο ή και τον εαυτό του. Στην πραγματικότητα είναι το ίδιο πράγμα, γιατί εάν νιώθεις δυνατή μέσα σου, είναι πολύ πιο εύκολο να εμπιστεύεσαι τον άλλον. Αλλά όταν οι στενοί δεσμοί ανάμεσα τους ανθρώπους χάνονται – για παράδειγμα, όταν μεταναστεύεις, αλλάζεις χώρα και χάνεις όχι μόνο φίλους αλλά και οικογένεια, κουλτούρα και γλώσσα - ή όταν η δική σου κουλτούρα αλλάζει γρήγορα λόγω τεχνολογίας ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο – τότε γίνεται πολύ δύσκολο το να βρεις τον τρόπο να εμπιστευθείς, και το άγχος μπορεί να είναι έντονο. Πάντα μαθαίνουμε και κάνουμε καινούργιους δεσμούς, αλλά και ταυτόχρονα χάνουμε. Κουβαλάμε τον ξένο μέσα μας και χρειάζεται δυνατή προσπάθεια να νιώθουμε ότι κάπου ανήκουμε.
3. Η ηρωίδα τα καταφέρνει στο τέλος;
Ναι, τα καταφέρνει περίφημα, αλλά χρειάζεται κουράγιο και αγώνα.
4. Η έμπνευσή σας προέρχεται και από προσωπικά βιώματα;
Ο πατέρας μου μετανάστευσε από την Ολλανδία στην Αμερική, και εγώ μετανάστευσα από την Αμερική στην Ελλάδα. Οπότε αυτά τα βιώματα είναι πολύ γνωστά για μένα. Αλλά πάντα ήθελα να ανήκω στον κόσμο, ως άνθρωπος, και όχι μόνο σε μια χώρα.
5. Είναι σημαντικό για έναν θεατρικό συγγραφέα να περνάει αισιόδοξα μηνύματα μέσα από τα έργα του στο κοινό;
Εγώ νομίζω ότι το πιο σημαντικό είναι να δείχνεις την αλήθεια όπως την βλέπεις εσύ. Η πραγματικότητα δεν είναι πάντα ωραία. Έχει την ωραία πλευρά της αλλά και την άσχημη πλευρά, και το κοινό το ξέρει. Έχω δει παραστάσεις που έδειχναν πολύ σκληρά, απαισιόδοξα πράγματα αλλά με γέμισαν χαρά, ακριβώς γιατί ένιωθα ότι έδειχναν μια αλήθεια.
6. Εκτός από θέατρο, με τι άλλα είδη ασχολείστε ως προς τη συγγραφή;
Γράφω ποιήματα και έχω γράψει πολλά άρθρα για την κουλτούρα και τον πολιτισμό. Πριν από λίγο καιρό δίδασκα σε ένα σεμινάριο σχετικά με τη θεωρία της μετάφρασης και τη σχέση μετάφρασης και κουλτούρας, θέματα για τα οποία θα με ενδιέφερε να αρθρογραφώ και στο μέλλον.
7. Πώς βλέπετε το θέατρο στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό, τώρα που ο κόσμος περνάει στην μετα-Covid εποχή;
Ο κόσμος χρειάζεται το θέατρο και δεν πιστεύω ότι θα χαθεί. Πιθανότατα τα ηλεκτρονικά μέσα θα παίξουν έναν μεγαλύτερο και σημαντικό ρόλο στις θεατρικές παραστάσεις, και θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς θα εξελίσσεται αυτό.
8. Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;
Θα ήθελα να συνεχίζω να γράφω θεατρικά έργα.
9. Μια τελευταία ευχή ή μήνυμα που θα θέλατε να μοιραστείτε με το κοινό…
Να συνεχίσουμε την προσπάθεια μας να επικοινωνήσουμε με τους άλλους. Φαίνεται δύσκολο μερικές φορές, φέρνει όμως πολλά οφέλη.
