Ιορδάνης Αμπατζόγλου: Πέθανε ο τελευταίος «χορευτής του Ζαμπέτα»

Ιορδάνης Αμπατζόγλου: Πέθανε ο τελευταίος «χορευτής του Ζαμπέτα» – Είχε μάθει συρτάκι στον Άντονι Κουίν

Πέθανε ο Ιορδάνης Αμπατζόγλου σε ηλικία 85 ετών και έτσι έκλεισε ο κύκλος των θρυλικών «χορευτών του Ζαμπέτα». Τα τελευταία δύο χρόνια, μετά τον θάνατο του αδελφού του Δήμου, ο Ιορδάνης, που ζούσε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Εξάλλου, δεν μπόρεσε να ξεπεράσει ποτέ τον θάνατο του αδελφού του, με τον οποίο έμενε μαζί σε ένα φτωχικό προπολεμικό σπίτι στο Αιγάλεω, εκεί όπου γεννήθηκαν.

Ο Δήμος και ο Ιορδάνης, γνωστοί και ως «Οι χορευτές του Ζαμπέτα», πρωταγωνίστησαν σε χιλιάδες γλέντια στην Ελλάδα και το εξωτερικό, στο πλευρό πολύ μεγάλων ονομάτων, όπως ήταν ο Γιάννης Πάριος, η Ζωζώ Σαπουντζάκη και ο Γιάννης Πουλόπουλος, ενώ ήταν εκείνοι που έμαθαν στον Άντονι Κουίν συρτάκι για την ταινία «Ζορμπάς». Η τελευταία συνέντευξη που παραχώρησαν ήταν στον δημοσιογράφο της Espresso, Νίκο Νικόλιζα, το 2018, μέσα από το πατρικό τους σπίτι, το οποίο κοσμούσαν δεκάδες φωτογραφίες από τα ένδοξα χρόνια, όταν μεσουρανούσαν.

Τότε μάλιστα δεν είχαν κρύψει το παράπονό τους για το ότι κανένας πλέον δεν τους θυμόταν. «Εμάς μας ξέχασαν όλοι. Ποιος να μας θυμηθεί; Όσο ήμασταν στο επάγγελμα το τηλέφωνο χτυπούσε νύχτα μέρα. Πλέον σιωπή. Δεν μας κάλεσαν ούτε στο θεατρικό έργο για τη ζωή του Ζαμπέτα, με τον οποίο ζήσαμε χρόνια ολόκληρα. Ας είναι καλά όλοι… Όμως θα φύγουμε με ψηλά το κεφάλι και χωρίς φράγκο στην τσέπη» έλεγαν και οι δύο με μια φωνή.

Στο σπίτι τους απέξω το κουδούνι μέχρι και σήμερα γράφει «Αμπατζόγλου». Το σπίτι παλιό, προσφυγικό, από εκείνα που είναι βαμμένα με ασβέστη. «Το σπίτι είναι της οικογένειάς μας. Εδώ γεννηθήκαμε, εδώ θα πεθάνουμε. Έχουμε σχεδόν 7.000 φωτογραφίες στα μπαούλα. Δουλέψαμε με όλους και όλοι γούσταραν που μας είχαν φίλους. Τώρα έχουν σχεδόν όλοι φύγει».

Η συνεργασία με τον Άντονι Κουίν

Τα δύο αδέρφια με νοσταλγία θυμούνταν και τη συνεργασία τους με τον θρυλικό ηθοποιό Άντονι Κουίν. «Τον μπαγάσα, δεν μπορούσε να συνηθίσει τα βήματα για το συρτάκι. Εμείς προσπαθούσαμε να του μάθουμε συρτάκι και χασάπικο το ’76, κι εκείνος γελούσε. “Κάνε, ρε, μπροστά πέντε βήματα” του έλεγα εγώ και ξεκαρδιζόταν στα γέλια. Δεν ήξερε ελληνικά. Μέχρι που αναγκάστηκαν να βάλουν στην ταινία τα δικά μας πόδια για να φαίνονται αληθινά» ήταν τα λόγια του Ιορδάνη.

Αν και τα δύο αδέρφια ζούσαν στο φτωχικό σπίτι του Αιγάλεω, ποτέ δεν ξέχασαν τις δόξες που έζησαν δίπλα στους μύθους του σινεμά. «Ποια να πρωτοθυμηθούμε… Μάλλον το ’60 στις Κάννες με τη Μελίνα, στο “Ποτέ την Κυριακή” για τα “Παιδιά του Πειραιά” του Χατζιδάκι. Δεν το περιμέναμε. Όταν μας το πρότειναν, τρελαθήκαμε. Από το φτωχικό στο Αιγάλεω στις Κάννες; Οι προτάσεις έπεφταν βροχή. Γυρίσαμε όλη τη Γη χορεύοντας. Ολοι έμαθαν συρτάκι από εμάς» έλεγε με βουρκωμένα μάτια στην «Espresso» το 2018 ο Ιορδάνης Αμπατζόγλου.

«Ποτέ δεν μας ένοιαζαν τα λεφτά. Προτιμούσαμε να έχουμε το όνομά μας ψηλά και να μας θυμάται ο κόσμος ως “χορευτές του Ζαμπέτα”, παρά να παίρνουμε τεράστια ποσά και να μην μας ξέρει κανείς. Σκέψου, αν δουλεύαμε στην Αμερική, που μας ζήτησαν, αυτή την στιγμή θα είχαμε αγοράσει ουρανοξύστη. Τόσα λεφτά μάς πρότειναν» θυμόταν ο αείμνηστος χορευτής.