Αναστολή ελευθερίας η αναστολή ζωής?

Αναστολή ελευθερίας η αναστολή ζωής?Τροφή για Σκέψη.....της Ιωάννας Προσμιτη.

Η αλήθεια είναι ότι διανύουμε μια πρωτόγνωρη για τα δεδομένα μας εποχή....την εποχή των

αναστολών. Είναι η προσωποποίηση της κατάστασης που πολλοί ακούγαμε αλλά δεν βιώναμε ότι

δηλαδή τίποτα δεν είναι δεδομένο. Έτσι λοιπόν μιλάμε για αναστολή εργασίας, αναστολή

διασκέδασης, αναστολή αθλησης, αναστολή καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων, Αναστολή ελεύθερου

χρόνου, αναστολή προγραμματος, αναστολή χαράς, αναστολή ζωης. Εκει λοιπον που τίποτα δεν

θεωρείτε μόνιμο και σταθερό και όλα ανατρέπονται είναι δύσκολο να μείνουμε στο κέντρο μας χωρίς

να είμαστε μετεωροι προς την μια κατεύθυνση η την άλλη. Καθώς όμως όλα αλλάζουν είναι ακόμη

μεγαλύτερη η ανάγκη να μείνουμε κεντραρισμενοι και γειωμενοι.

Και ενώ όλοι θέλουμε να χτίσουμε τη ζωή μας εξασφαλίζοντας ποιότητα και ελευθερία κινήσεων όλα

περιορίζονται και γίνονται όλο και πιο δυσκινητα με αποτέλεσμα να συνειδητοποιούμε πόσο

κατευθυνόμενη είναι η καθημερινότητα μας.

Τελικά είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε η υπόδουλοι μιας πραγματικότητας που μας έχουν επιβάλλει

να ζούμε? Είμαστε ικανοί να υπερασπίσουμε τις απόψεις μας υψώνοντας το ανάστημά μας η είμαστε

θύματα του ίδιου μας του φόβου? Είναι ο φόβος ανασταλτικός παράγοντας της ζωής? Φόβος ανεργίας,

φόβος φτώχειας, φόβος αρρώστιας, φόβος θανατου, φόβος ενοχής, φόβος ελευθερίας, φόβος

αναπνοής, φόβος αγκαλιάς ,φόβος ζωής. Γιατί όταν φοβάσαι δεν ζεις. Είσαι έρμαιο του φόβου που

πολλές φορές γίνεται θυμός η και απόγνωση και όχι της αγάπης,της ενότητας και της ανθρωπιάς που

είναι η αληθινή μας φύση ;

Είναι ο φόβος τόσο μεγάλος που ανατρέπει ακόμα και τον έρωτα που είναι η κινητήριος δύναμη για

ζωη; Είναι ελεύθερος ένας φοβισμένος άνθρωπος η δεν έχει βιώσει και φανταστεί πότε κάποιο άλλο

είδος ελευθεριας; Κατά πόσο ο φόβος επισκιάζει την αλήθεια μας; Μήπως το να τον αφήνουμε να μας

ελέγχει αλλοιώνει την προσωπικότητα μας;

Ας αποτινάξουμε λοιπόν τον φόβο πιστεύοντας στις ικανότητες μας και στην αλήθεια μας

προσφέροντας τον καλύτερο μας εαυτό στο Γενικό Καλό. Γιατί όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε να

ατενίζουμε το μέλλον με χαμόγελο και αισιοδοξία.