ΑΠΟΣΤΟΛΗ στην Ουκρανία: “Χιλιάδες οι αγνοούμενοι κι όσοι έχουν θαφτεί σε ομαδικούς τάφους”

Με γραπτή της ανακοίνωση, η Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων της Ουκρανίας, κα Αλεξάνδρα Προτσένκο -Πιτσατζή, καταγγέλλει νέες απίστευτες φρικαλεότητες των ρωσικών δυνάμεων που έχουν εισβάλει στην Μαριούπολη.

ΑΠΟΣΤΟΛΗ Λβιβ: Χρήστος Μαζανίτης

Στην δυτική Ουκρανία και κυρίως στην πόλη Λβιβ, συνεχίζουν να φτάνουν καραβάνια προσφύγων από κάθε γωνία της ανατολικής Ουκρανίας, εκτός από την Μαριούπολη.

Εκεί που δεν μπόρεσα να φτάσουν ποτέ τα 45 λεωφορεία που ξεκίνησαν από Ζαπορίζια μεταφέροντας ανθρωπιστική βοήθεια. Έμειναν στο Μπερντγιάνσκ.

Όσοι θέλουν να ξεφύγουν από την κόλαση της ισοπεδωμένης πλέον Μαριούπολης πρέπει να πάρουν το ρίσκο να μετακινηθούν με δικό τους όχημα τη στιγμή που άτακτες ομάδες ελεύθερων σκοπευτών συνεχίζουν να σκορπούν τον θάνατο.

Η Αλεξάνδρα Προτσένκο, που δραπέτευσε πριν από μερικές ημέρες από το ισοπεδωμένο άλλοτε περιδέραιο της Αζοφικής, που είχε μιλήσει αποκλειστικά στο enikos.gr, με ανακοίνωσή της καταγγέλλει απίστευτες φρικαλεότητες των ρωσικών δυνάμεων που έχουν εισβάλει.

Όπως επισημαίνει μπορεί ο δήμαρχος της Μαριούπολης να ανακοίνωσε 5000 νεκρούς, όμως οι πληροφορίες δείχνουν ότι ο αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος. Δεν ξέρουν πόσοι είναι αγνοούμενοι ούτε πόσοι έχουν θαφτεί σε ομαδικούς τάφους. Αναλυτικά ολόκληρη επιστολή – ανακοίνωση της προέδρου της ομοσπονδίας ελληνικών συλλόγων Ουκρανίας:

«Πέρασαν ήδη τέσσερις μέρες από τότε, που ξέφυγα από την κόλαση, που έχει μετατραπεί η αγαπημένη μας Μαριούπολη. Εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδος, προσωπικά στον κ. Αθανάσιο Καφόπουλο, τον Πρέσβη κ.Φραγκίσκο Κωστελλένο, την κα Εύα Παπαδάτου, την Πρέσβη της Ελλάδος στο Βουκουρέστι, κα Σοφία Γραμματά, οι οποίοι φρόντιζαν η διαδρομή μου προς την Ελλάδα να είναι ασφαλής.

Πονάω όταν σκέφτομαι τι όλεθρο περάσαμε στην πολιορκημένη Μαριούπολη, η οποία πήρε το όνομά της από την Υπεραγία Οδηγήτρια και με την εικόνα της οποίας οι πρόγονοί μας εκτοπίστηκαν από την Κριμαία το 1778-1779. Με κακουχίες και στερήσεις έφτασαν στις άγριες στέπες της Αζοφικής και ίδρυσαν στις 15 Αυγούστου 1780, τη Μαριούπολη, την πόλη της Μαρίας. Αυτός ο πανέμορφος τόπος στα παράλια της Αζοφικής Θάλασσας με μοναδική ιστορία ήταν η πρωτεύουσα της Ελληνικής Διασποράς της Ουκρανίας, ήταν η πόλη των χαλυβουργών, ναυτικών, επιστημόνων. Ήταν η πόλη των χαμογελαστών παιδιών, η οποία άνθισε την εποχή της ανεξάρτητης Ουκρανίας και στην οποία ζούσαν αρμονικά εκπρόσωποι όλων των εθνικοτήτων. Η πόλη αιμορραγεί, είναι κατεστραμμένη και διαλυμένη. Δεν είναι διαλυμένο, όμως, το πνεύμα της.

Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ούτε στο πιο άσχημο όνειρό του ότι θα καταστρέψουν τη Μαριούπολη με τρομακτική αγριότητα, ότι οι κάτοικοί της θα κάνουν αγώνα επιβίωσης χωρίς ρεύμα, χωρίς θέρμανση, χωρίς νερό, χωρίς τρόφιμα. Ότι δε θα υπάρχει δυνατότητα να φτάσει στην πόλη ούτε καν η ανθρωπιστική βοήθεια και να ανοίξουν οι ανθρωπιστικοί διάδρομοι. Αυτός ήταν και ο λόγος που από την αρχή των ένοπλων συγκρούσεων μόνο ελάχιστοι κάτοικοι κατάφεραν να ξεφύγουν από την κόλαση.

Στην ανακοίνωση του Δημάρχου της πόλης, κ.Boychenko, αναφέρονται τα εξής στοιχεία: 5 χιλιάδες κάτοικοι της Μαριούπολης, έχασαν τη ζώη τους, ανάμεσα στους οποίους 210 παιδιά. Το 90% των κτηρίων της πόλης βομβαρδίστηκε, ενώ το 40% των πολυκατοικιών καταστράφηκε ολοσχερώς. Καταστράφηκαν ολοσχερώς επτά νοσοκομεία και άλλα τρία μερικώς, ενώ χτυπήθηκε και ο γίγαντας χαλυβουργίας της Ουκρανίας, το εργοστάσιο Azovstal. Αυτά τα στοιχεία δεν είναι πλήρη, γιατί πολλοί κάτοικοι της Μαριούπολης ή αγνοούνται ή θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους. Υπολογίζεται ότι 150 χιλιάδες άνθρωποι ακόμα βρίσκονται στην Μαριούπολη.

Τα 48 ελληνικά χωριά της Αζοφικής βρίσκονται υπό ρωσικό έλεγχο και αποσυνδέθηκαν από τα ουκρανικά δίκτυα τηλεφωνίας, παροχής ρεύματος και φυσικού αερίου. Ο ρωσικός στρατός εξορίζει βιαίως τους

κατοίκους της Μαριούπολης προς τη Ρωσία.

Συμφώνως με τα επίσημα στοιχεία του Δήμου Μαριούπολης, μόνο την τελευταία εβδομάδα εκτοπίστηκαν 600 άτομα, μεταξύ των οποίων το προσωπικό το 1ου Δημόσιου Νοσοκομείου και το προσωπικό και ασθενείς του 2ου Μαιευτηρίου της πόλης.

Σημαντικές ζημιές υπέστησαν όλα όσα έχουν ανεγερθεί τα χρόνια της εποικοδομητικής εθνικής πολιτικής της Ουκρανίας στη Μαριούπολη και την ευρύτερη περιοχή και με στήριξη των Κυβερνήσεων Ελλάδος και Κύπρου, του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού, διεθνών ιδρυμάτων και οργανισμών.

Σοβαρή ζημιά υπέστησαν τα κτήρια του Κρατικού Πανεπιστημίου της Μαριούπολης, μοναδικής εστίας διδασκαλίας της Ελληνικής γλώσσας και του πολιτισμού στην περιοχή της Αζοφικής. Από θαύμα έχει σωθεί μέχρι στιγμής το Πολιτιστικό Κέντρο της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων της Ουκρανίας, παρά τις υλικές ζημιές που έχει όταν βομβαρδίστηκε το Ελληνικό Ιατρικό Διαγνωστικό Κέντρο.

Στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ομοσπονδίας, σκοπός της όποιας είναι η διατήρηση των ηθών, εθίμων και παραδόσεων της ομογένειας στην Ουκρανία, γίνονταν οι Ημέρες του Ελληνικού πολιτισμού, τα φεστιβάλ Ελληνικού τραγουδιού, οι ολυμπιάδες μαθητών και φοιτητών για την Ελληνική γλώσσα. Εδώ μέχρι την τελευταία στιγμή εκδιδόταν η εφημερίδα της ομογένειας «Οι Έλληνες της Ουκρανίας». Επίσης βομβαρδίστηκαν ο ναός του Αγίου Γεωργίου στην κωμόπολη Σαρτανά, το Πολιτιστικό Κέντρο της ελληνικής κοινότητας της Μαριούπολης «Μαιώτιδα».

Ως Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων της Ουκρανίας δηλώνω υπεύθυνα και υπόσχομαι ότι δε θα επιτρέψουμε να καταστραφεί η Ελληνική ομογένεια, η οποία διαμένει στην Ουκρανία εδώ και 27 αιώνες. Από Έλληνες που προσωρινά προσέφυγαν στην Ελλάδα δημιουργήσαμε τον πυρήνα της Ομοσπονδίας. Είμαστε έτοιμοι και ελπίζουμε με τη βοήθεια και στήριξη του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος και της Πρεσβείας της Ουκρανίας στην Αθήνα, και συγκεκριμένα του κ. Πρέσβη, Serhiy Shutenko, να αναπτύξουμε κοινωνικά προγράμματα για τους Έλληνες της Ουκρανίας και για τους ουκρανούς πολίτες όλων των ηλικιών και όλων των εθνικοτήτων. Επίσης, δεν πρόκειται να ξεχάσουμε εκείνους που έμειναν πίσω σε κατεχόμενες περιοχές, όπως εκείνους που βρήκαν καταφύγιο στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες.

Το μεγαλείο και η ομόνοια του Ουκρανικού λαού είναι το πολυεθνικό μωσαϊκό της χώρας, οι κάτοικοί της οποίας ζούσαν ειρηνικά και ισότιμα πριν την εισβολή της Ρωσίας. Όλοι μαζί θα καταφέρουμε η Ουκρανία μας να ανθίσει ξανά. Εύχομαι σε όλες και όλους ειρήνη και υγεία.

Ζήτω Ουκρανία! Ζήτω η Ελλάδα! Ζήτω η φιλία μεταξύ των λαών μας!».

phgh enikos.gr